เซียนเง็ก อ่างทอง

28 ธ.ค. 60

หากเซียนสนุกเกอร์ในอดีต ไม่มีเซียนตึ๊ก โคราช ก็จะเป็น “เซียนเง็ก อ่างทอง” เป็นนักสนุกเกอร์ที่โด่งดัง มีชื่อเสียงติดหูนักสนุกเกอร์ทั่วประเทศที่สุด

ลีลาพญาเซียนร่วมสิบปีแล้ว เคยเอาลีลาของเซียนเง็ก อ่างทอง มาเล่าเป็นตำนานในนิตยสารคิวทอง แต่ชีวิตการโลดแล่นในวงการสนุกเกอร์ของเขามีหลากลีลาเกินกว่าที่จะเล่าครั้งเดียวปิดตำนานได้ ถือจังหวะโอกาสเหมาะที่จะนำอีกลีลาหนึ่งของพญาเซียนเง็ก อ่างทอง มาเล่าสู่กันฟัง

เซียนเง็ก อ่างทอง มีรูปร่างลักษณะ การพูดจาเหมือนเสี่ยมากกว่าเซียน เขามีพื้นเพมาจากลูกคนมีสตางค์ บ้านทำธุรกิจเป็นร้านทอง แค่มีพี่น้องหลายคน บางคนก็เป็นนายธนาคารใหญ่ แต่เง็ก อ่างทอง ชอบสนุกสนานและการเสี่ยงมากกว่านั่งเฝ้าตู้ทองไปวัน ๆ หนึ่ง

ยังไม่ทันหนุ่มดี เขาก็กลายเป็นเซียนสนุกเกอร์มือดีของวิเศษชัยชาญ อ่างทองแล้ว เมื่อเก่งก็หาคู่เล่นไม่ได้ก็อยากออกไปปะทะกับมือดีต่างถิ่น การเดินสายครั้งแรกก็โดยสารเรือเข้ากรุงเทพฯ แล้วก็หาเล่นสนุกเกอร์แถวท่าเรือในกรุงเทพฯ ไม่ได้คลุกคลีตลอดทั้งวันทั้งคืน พอเรือด่วนเจ้าพระยาเที่ยวสุดท้ายจะกลับ เขาก็โดยสารกลับบ้าน

ไม่กี่วันก็โดยสารมาใหม่อีก พอเข้าโต๊ะสนุกเกอร์ก็มีแต่คนร้องท้าทาย จากที่เล่นไปครั้งก่อน ทั้งโต๊ะก็ร่ำลือกันว่า มีไอ้ตี๋ตัวผอมบาง ร่างเล็ก เตี่ยเป็นเจ้าของร้านทองที่วิเศษชัยชาญ มีสตางค์และชอบเล่นสนุกเกอร์ ใจถึงไม่เกี่ยงมือด้วย

วันใดโดยสารเรือด่วนมาทำธุระในกรุงเทพฯ ก็จะแวะเข้าโต๊ะสนุกเกอร์ หาคู่เล่นฆ่าเวลา รอเรือด่วนเที่ยวสุดท้ายล่องกลับวิเศษชัยชาญ

แต่ข้อเท็จจริงแล้ว เป็นเจตนาเดินสายเล่นสนุกเกอร์ของเซียนเง็ก อ่างทอง ที่มาในลีลาของลูกคนมีเงิน มาทำธุระ เวลาเหลือก็ชอบเล่นสนุกเกอร์ เขามาในรูปแบบนี้ เล่นสนุกเกอร์ที่โต๊ะแถวท่าเรือใกล้ปากคลองตลาดร่วมปี

จนปราบหมดทุกมือ และหาคู่เล่นไม่ได้แล้ว ก็เดินสายข้ามฝั่งไปเล่นแถวพรานนกบ้าง จรัญสนิทวงศ์บ้าง หรือไม่ก็แถบใกล้ ๆ เฉลิมกรุง หลังวังบูรพา ตลาดบำเพ็ญบุญ นางเลิ้ง ท่าเตียน เทเวศร์ ฯลฯ

ก็เข้าไปแต่ละแห่ง ไม่ได้ไปในลักษณะของเซียนสนุกเกอร์ หากไปลักษณะคนมีเงิน แต่ชอบเล่นสนุกเกอร์ มีงานหลักประจำอื่น จึงหาคู่เล่นง่าย เล่นจากกับมือรับแขกประจำโต๊ะ จนไต่ระดับไปถึงเซียนประจำโต๊ะ

แถบนั้น เง็ก อ่างทอง ไม่เคยแพ้ใครเลย จนเริ่มมีชื่อเสียง แล้วก็มีเซียนสนุกเกอร์จากโต๊ะที่อื่นได้ข่าว ก็เดินสายมาถึง เซียนเง็ก อ่างทอง จึงเคยประมือกับเซียนสนุกเกอร์ที่มีชื่อเสียงหลายคน อาทิ ฮุย ประตูน้ำ วัลลภ ศาลเจ้าพ่อเสือ ตา ลพบุรี เซี๊ยะ เวียงฟ้า ชัย ลำปาง งี้ ดำรงรักษ์ เชียร ลำปาง ฯลฯ

หลัง ๆ ก็เริ่มคุ้นเคยกับกรุงเทพฯ และมีพรรคพวกในวงการสนุกเกอร์มากมาย ทุกหัวระแหง ที่มานั่งดูเขาเล่นบ้าง เคยชักชวนเดินสายไปเล่นที่อื่นบ้าง

เง็ก อ่างทอง ก็เข้ามาอยู่กรุงเทพฯ อย่างถาวร ไปเล่นอยู่ประจำแถวอื่นเป็นพัก ๆ อย่างเช่น ที่สุรวงศ์ ราชตฤณมัยสมาคม เพชรบุรีตัดใหม่ อินทรา พระโขนง แต่ละแห่งที่เขาไปเล่น ที่นั่นจะคึกคักมาก มีเซียนสนุกเกอร์ยุคเดียวกันไปรวมตัวกันที่นั่นมากหน้าหลายตา ส่วนใหญ่จะไม่ปะทะกัน เพราะรู้มือกัน ไม่อยากพลาดพลั้งและเจ็บตัว จะเล่นกับคนอื่นโดยต่อให้สมน้ำสมเนื้อ

เซียนใหญ่เหล่านี้ก็จะถือหางเล่นวงนอก หากตนเองไม่ได้ลงเล่น

ช่วงที่ใช้ชีวิตอยู่ในกรุงเทพฯ เซียนเง็ก อ่างทอง ก็มีแท็กซี่เป็นพาหนะส่วนตัว ใช้ในการทำมาหากินด้วย ใช้เป็นพาหนะเดินสายไปนั่นไปนี่ กระทั่งไปเล่นต่างจังหวัด

 

ลีลาในการเดินสายเล่นสนุกเกอร์ของเซียนเง็ก อ่างทอง ก็เปลี่ยนลีลาไป ให้ผู้คนเข้าใจว่าอาชีพหลักของเขาคือ คนขับแท็กซี่ ช่วงนี้ เขาดังสุดขีดในแวดวงสนุกเกอร์ในกรุงเทพฯ มีที่ไหนที่เขาเข้าไปแล้วจะไม่มีคนรู้จัก หรือแค่จับคิวลงเล่นไม่จบเกม ก็มีคนจดจำได้ เพราะ เง็ก อ่างทอง มีลักษณะผิดแผกแตกต่างจากเซียนสนุกเกอร์โดยทั่วไป แทนที่จะเป็นผลดีในการพรางตัว กลับเป็นจุดให้ผิดสังเกต และเพ่งเล็ง ที่รูปร่างของเขาผิวขาว ร่างเล็ก

หุ่นเหมือนเสี่ยมากกว่าเซียนสนุกเกอร์

ถึงตอนนั้นแล้ว เขาจำเป็นต้องเดินสายไปเล่นต่างจังหวัด ไปพร้อมกับรถแท็กซี่ ขับจอดหน้าโต๊ะสนุกเกอร์ให้ใครต่อใครเห็น แล้วก็ลงจากรถตรงเข้าโต๊ะสนุกเกอร์ แบบนี้ไม่นานก็มีคนมาทาบทามชวนเล่น เริ่มต้นก็อาจพนันแบบติดหัวคิวไม่มาก

ราคาเดิมพันก็สูงขึ้นไปเรื่อย แล้วก็เป็นไปตามวงจรการเล่นสนุกเกอร์ในยุคนั้น คนหนึ่งสู้ไม่ได้ ก็จะมีคนที่เหนือกว่าอาสาลงมาเล่นแทน จนกว่าจะมีใครที่สามารถเอาชนะเซียนต่างถิ่นได้ บางทีเจ้าถิ่นเห็นไม่ชอบมาพากล ก็จะลัดคิวไปตามเซียนสนุกเกอร์มือหนึ่งของที่นั่นมาล้มเดิมพันกัน

ทีนี้ ก็จะวัดฝีมือกันอย่างจริงจัง แพ้หรือชนะก็ไม่มีคู่เล่นอีกต่อไปแล้ว เพราะคู่ต่อสู้คนนี้เป็นมือดีที่สุดแล้ว เดิมพันจึงสูงเต็มพิกัด และฝีมือก็ต้องปล่อยออกมาเต็มที่

เซียนเง็ก อ่างทอง เคยเดินสายใช้ลีลานี้ ไปที่ราชบุรี และสามารถกวาดเงินเดิมพันออกมาจากโต๊ะจำนวนไม่น้อย แค่วันเดียวเก็บจากมือรับแขก ไปจนถึง “เซียนอ้วน ราชบุรี” มือหนึ่งของจังหวัดราชบุรี

ช่วงรุ่งโรจน์สุด ๆ ในวงการสนุกเกอร์เรียกเขาว่า “เง็ก เทวดา” คงเอาชื่อมาจากในหนัง เง็กเซียนฮ่องเต้ อีกอย่างหนึ่ง ฝีมือเขาเหมือนเทวดาจริง ๆ แทงแบบสั่งได้ แม่นยำทั้งลูกยาวลูกสั้น และการวางตำแหน่งลูกขาวก็แม่นยำ เหมือนกับลูกขาวมีชีวิตและเขาบังคับได้

การใช้ชีวิตของเซียนเง็ก อ่างทอง ไม่ลำบากเหมือนเซียนสนุกเกอร์อีกหลาย ๆ คนที่มาใช้ชีวิตในกรุงเทพฯ ในยุคนั้น เพราะที่บ้านเขามีฐานะดี ความเป็นอยู่ของครอบครัวก็มั่นคง แต่เซียนเง็ก เป็นลักษณะของคนที่ถือดี ถือว่ามีความสามารถในการเล่นสนุกเกอร์ ก็ย่อมเลือกวิถีทางเดินที่ถนัดได้

ปัจจุบัน “เซียนเง็ก อ่างทอง” เสียชีวิตแล้ว เป็นตำนานลีลาพญาเซียน ส่งท้ายไปอีกหนึ่งราย

 

วันชัย  เทียมทัด

(ตีพิมพ์ในนิตยสารคิวทอง ฉบับที่ 421)