รอวันขวัญใจคนเดิม

นานมากแล้วนะครับที่ขวัญใจคนเดิมตลอดกาลของวงการสอยคิวไทยอย่าง ต๋อง ศิษย์ฉ่อย ที่เคยคว้าแชมป์รายการชิงเงินรางวัล หรือรายการเก็บคะแนนสะสมระดับโลกรายการใหญ่ จนเด็กหรือเยาวชนรุ่นใหม่ที่เพิ่งเริ่มต้นรับชมการแข่งขันสนุกเกอร์นั้น ได้ยินแต่ผู้ใหญ่ที่เคยอยู่ในช่วงที่ต๋องรุ่งสุดขีด เคยติดตามชมและเชียร์ เล่าให้ฟังปากต่อปากเท่านั้นว่า พี่ต๋องของน้องๆ นั้นยิ่งใหญ่แค่ไหน เคยชนะนักสนุกเกอร์ระดับโลกมาแล้วมากมาย เคยครองมือวางอันดับ 3 ของโลก และได้แชมป์รายการไหนมาบ้าง เด็กๆ ที่ฟังก็ได้แต่พยักหน้าหงึกๆ เกาหัวแกรกๆ แล้วก็บ่นพึมพำๆ ว่า จากที่ฟังเขาเล่ากันนั้นโม้รึเปล่า เพราะตอนนี้พี่ต๋องแข่งรายการไหนก็จอดป้ายรอบแรกๆ เกือบทุกที เจอมือระดับไหนก็ลุ้นยาก แพ้ติดๆ กันบ่อยๆ ไม่เห็นจะเก่งเลย ลูกง่ายๆ ก็หลุดบ่อย แค่วางสนุ้กบ่อยๆ เดี๋ยวพี่ต๋องก็แทงกันไม่ดีให้คู่ต่อสู้ได้ฉายม้วนเดียวจบทุกที ไม่เห็นจะเหมือนอย่างที่ได้ฟังมาเลย

สำหรับ เจมส์ วัฒนา หรือ พี่ต๋อง ศิษย์ฉ่อย ของน้องๆ นั้น ที่ผ่านมาถือว่าเป็นบุคคลที่เป็น ตำนานของวงการสนุกเกอร์ไทย ได้รับการยอมรับทั้งจากในประเทศและต่างประเทศ จากผลงานการเล่นระดับอาชีพมาอย่างยาวนาน ถึงแม้ว่าในวันนี้ไอดอลของเราอาจจะมีช่วงเวลาที่ยากลำบาก ในการเค้นฟอร์มการเล่นให้ได้มาตรฐานเหมือนระดับที่เคยทำได้ตอนรุ่งๆ แต่แรงกระตุ้นในการเล่นของเขานั้นไม่เคยมอดดับลงไป จากเด็กคลองเตยผู้ที่บ้านเปิดกิจการสนุกเกอร์ตามสมัยนิยม ก่อนไต่เต้าไปถึงการเล่นระดับอาชีพของโลกในสมัยนั้นไม่ง่ายนะครับ อย่าลืมว่าตอนนั้นการสื่อสารไม่ปรู๊ดปร๊าดเหมือนตอนนี้ ต๋องเพิ่งอายุไม่ถึง 20 ปี ต้องเผชิญความยากลำบากไม่รู้กี่เท่าต่อกี่เท่า ในการเริ่มต้นเทิร์นโปรที่อังกฤษ ใช่ว่าฝีมือดีอย่างเดียวจะได้ขึ้นไปเล่นง่ายๆ นะครับ ต้องเจอกับกำแพงด้านภาษาการสื่อสาร อาหารการกิน ภูมิอากาศ อาการคิดถึงบ้าน แรงกดดันต่างๆ มากมาย บางคราวถึงขนาดต้องอดมื้อกินมื้อเพื่อจะได้มีค่ารถเดินทางไปฝึกซ้อมที่คลับเฮาส์ ดั้นด้นนั่งรถเมล์ เดินเท้าฝ่าหิมะ ทั้งไปและกลับ ซ้ำยังต้องหางานหาลำไพ่พิเศษด้วยการช่วยฝรั่งขายของเพื่อประหยัดค่าใช้จ่าย เพราะตอนนั้นต๋องยังไม่มีสปอนเซอร์ให้การสนับสนุน ต่างกับสมัยนี้ลิบลับ ที่น้องๆ ที่ได้ไปเล่นอาชีพชุดหลังมีสิ่งอำนวยความสะดวกมากมาย มีอคาเดมีให้กิน-อยู่-ฝึกซ้อมไม่ลำบาก ถ้าไม่มีต๋องไปสร้างปรากฏการณ์และปูทางไว้ก่อน ก็ยากที่ใครจะเห็นความสำคัญในการเดินทาง และชีวีตความเป็นอยู่ในการไปเล่นอาชีพ แต่ด้วยอายุที่มากขึ้น ทำให้สายตาและสภาพร่างกายไม่เอื้ออำนวย เป็นอุปสรรคขัดขวางการก้าวไปสู่จุดเดิมเหมือนที่เคยทำไว้ในอดีต

ก็ขอให้น้องๆ ที่ยังไม่เคยเห็นพี่ต๋อง ศิษย์ฉ่อย ผู้ที่เคยสร้างรอยยิ้มให้แฟนๆ สนุกเกอร์ชาวไทยคนนี้ อดใจรอในวันที่ ขวัญใจคนเดิม จะกลับมาทวงความยิ่งใหญ่เหมือนที่เคยทำได้เมื่อครั้งวันวาน ซึ่งต๋องนั้นฟิตซ้อมอย่างหนักทุกๆ วัน ไม่ว่าจะตอนอยู่ในประเทศไทยหรือต่างประเทศ เพื่อเรียกฟีลลิ่งเดิมๆ ปรับเปลี่ยนการเดินคิวให้เหมาะสมกับอายุอานามของตัวเองให้ดีที่สุด โดยล่าสุดต๋องได้ทำการผ่าตัดต้อกระจกที่เป็นปัญหาทำให้ออกคิวเพี้ยนไม่เหมือนเดิมเรียบร้อยแล้ว อีกทั้งยังมีแรงกระตุ้นจากการที่นักสนุกเกอร์ชาวอังกฤษวัย 42 ปีอย่าง มาร์ค คิง ผู้ซึ่งไม่เคยเป็นแชมป์ ไม่เคยชูโทรฟี่ใหญ่ๆ เลยเป็นเวลา 25 ปีตั้งแต่เล่นอาชีพ สามารถคว้าแชมป์นอร์ธเทิร์น ไอร์แลนด์ โอเพ่น 2016 ได้อย่างหักปากกาผู้สันทัดกรณีทุกสำนัก ทั้งที่มาร์ค คิงประสบปัญหาอย่างหนัก คุณแม่ถูกศาลตัดสินให้รับความผิดร้ายแรง ไม่มีเงินเดินทางมาแข่งขันในรายการนี้ ต้องหาหยิบยืมมาโดยที่ไม่รู้จะใช้คืนได้เมื่อไหร่ถ้าตกรอบแรกๆ และอีกคนหนึ่งคือ “ไอ้เคราแพะ” แอนโธนีย์ แฮมิลตัน นักสนุกเกอร์รุ่นใหญ่วัย 45 ปี ที่สร้างเซอร์ไพรส์ไปทั่ววงการสอยคิว เมื่อผงาดคว้าแชมป์เยอรมัน มาสเตอร์ 2017 ที่ประเทศเยอรมนี โดยเอาชนะ “เดอะกัปตัน” อลิสเตอร์ คาร์เตอร์ ไปด้วยสกอร์ 9-6 เฟรม นับเป็นโทรฟี่แรงกิ้งแรกตั้งแต่เล่นอาชีพของแฮมิลตัน ซึ่งมันจะเป็นแรงผลักดันชั้นดีให้กับ เจมส์ วัฒนา ของเรา ให้กลับมาสร้างปรากฏการณ์แก่วงการสนุกเกอร์ไทย เพราะมาร์ค คิง และ แอนโธนีย์ แฮมิลตัน ได้แสดงให้เห็นแล้วว่า สามารถคว้าแชมป์ได้ถ้าไม่เลิกล้มความพยายามไปเสียก่อน ตัวของต๋องเองก็ขอให้หมั่นตื่นตัวฝึกซ้อมอย่างเต็มที่ เชื่อเหลือเกินว่าอีกไม่นานเกินรอ ขอแค่ไม่ท้อและสิ้นหวัง

ขวัญใจคนเดิมคนนั้นจะกลับมา

โดย รีสตาร์ท

(ตีพิมพ์ในนิตยสารควทอง ฉบับที่ 412)